de digitale illusie

Ik deed van veel meer afstand dan van het filmrolletje alleen toen ik met een digitale camera ging fotograferen. Het magische moment waarop je een foto in het ontwikkelbakje tevoorschijn zag komen, deed zich voor in de fysieke wereld.



Een bestandje van nullen en enen dat door de sensor en software van de camera is aangemaakt, bevindt zich in het digitale domein. Het is helemaal geen foto.



Een digitale opname bestaat bij de gratie van apparaten die de code kunnen lezen. Ontelbare, oplichtende puntjes op mijn computerscherm laten me zo geloven dat ik naar een foto kijk.



De betekenis hiervan begreep ik pas veel later.